پیشرفت و فناوری بسیار سریع در کشور هند

نگاندی می گوید برای حفاظت از مزارع، سیاست های دولت دسترسی توسعه دهندگان به زمین های کشاورزی را بسیار دشوار می کند. در همین حال، ساخت و ساز بر روی زمین جنگلی نسبتاً آسان است. این یک مشکل است. در اینجا، بولدوزرهای خالی برای برج های باد به علاوه ده ها مایل جاده دسترسی جدید، که مجموعاً حدود 500 هکتار است، تلاش های هند برای ترسیب کربن را تضعیف کرده و جنگل را تکه تکه کرده است.

هند مرکزی همچنین یک منظره مهم برای ببر بنگال است، حیوانی که دارای اهمیت نمادین است. از دهه 1970، هند جمعیت ببرها را از کمتر از 1000 به حدود 2300 ببر امروزی بازگردانده است که بیش از نیمی از کل جهان است. و ببرها از نظر اکولوژیکی چیزی بسیار بیشتر از خودشان را نشان می دهند. نگاندی می گوید: ببر یک گونه چتری است. “از آنجایی که برد خانه بسیار بزرگی دارد، وقتی از ببر محافظت می کنید، در نهایت از تعداد زیادی از گونه هایی که در آن زیستگاه مشترک هستند محافظت می کنید.” علیرغم تراکم بالای جمعیت هند، هنوز هم از تنوع زیستی بالا و جمعیت نسبتاً سالم پستانداران بزرگ در محله های نزدیک به انسان پشتیبانی می کند.

نگاندی بر یافتن مسیری متعادل برای توسعه انرژی های تجدیدپذیر در آینده متمرکز است. Conservancy می‌خواهد به جای پاکسازی زمین‌های وحشی، نصب‌های جدیدی را در اموالی که قبلاً مختل شده‌اند، اولویت‌بندی کنند – برای مثال، قرار دادن توربین‌های بادی در نزدیکی مزارع مزرعه یا پنل‌های خورشیدی روی پشت بام‌ها. او می‌گوید: «زمین بسیار زیادی در دسترس است که می‌توانید به راحتی 10 برابر هدف خود (بدون تخریب زمین) به دست آورید. “این فقط یک موضوع برنامه ریزی است.” او می‌افزاید، نکته کلیدی این است که فراتر از پروژه‌های کاری توسط پروژه حرکت کنیم و به تصمیم‌گیرندگان کمک کنیم تا بفهمند توسعه انرژی‌های جدید کجا کمترین اختلال را در طبیعت ایجاد می‌کند.

Conservancy در حال تطبیق برنامه های مکان یابی انرژی موجود خود برای هند است. این مرکز با مرکز مطالعات علم، فناوری و سیاست مستقر در بنگلور، که در حال تغییر ابزار برنامه ریزی انرژی به نام دارپان (در هندی “آینه”) است، همکاری می کند. هدف این برنامه تسهیل شرایط برد-برد است که در آن توسعه‌دهندگان و تصمیم‌گیرندگان می‌توانند به اهداف انرژی‌های تجدیدپذیر خود بدون ساختن پروژه‌های جدید در مناطق حساس از نظر زیست‌محیطی و اجتماعی دست یابند – و حتی تاخیر در فرآیند صدور مجوز را کاهش دهند.

گاوراو کاپور، دانشمند اصلی این مرکز، می‌گوید: «ما باید این گفتگو را به سرعت و به سرعت ادامه دهیم. از آنجایی که با سرعتی که توسعه انرژی های تجدیدپذیر در حال رخ دادن است، ممکن است چند سال دیگر برای فکر کردن به حفظ آن خیلی دیر باشد.»

هند کشوری است که با چالش های مردم و طبیعت مواجه است. چگونه TNC می تواند در هند نباشد؟

در چنای، آلپانا جین و همکارانش از TNC مشغول کار با سازمان‌های غیرانتفاعی، مؤسسات آموزشی و دولت هند برای ایجاد ائتلاف گسترده‌تری برای احیای دریاچه هستند. کریشنا موهان به دولت شهرداری چنای به عنوان افسر ارشد مقاومت توصیه می کند. او می گوید: «سیل مردم را به هم نزدیک کرد. اما، او می افزاید، پس از جان سالم به در بردن از بحران اخیر سیل و خشکسالی، شهروندان چنای باید برای احیای طولانی مدت تالاب گرد هم آیند. «فقط دور هم جمع شدن در مواقع ضروری کافی نیست. ما باید این کار را در مواقع عادی نیز انجام دهیم.»

TNC با امید به سوار شدن بر موج جدیدی از آگاهی عمومی، طرحی جامع برای احیای دریاچه و تالاب در چنای طراحی کرده است و به اجرای نمایش اثبات مفهوم در دریاچه Sembakkam، درست در بالادست نارایاناپورام کمک می کند. Jayshree Vencatesan رئیس Care Earth Trust است، یک سازمان مستقر در چنای که با TNC در اینجا شریک است. Vencatesan به طور همزمان گرم و قدرتمندی دارد و برای نزدیک به دو دهه او یک مدافع خستگی ناپذیر برای تالاب ها بوده است.

شما به سرسختی نیاز دارید و به صبر نیاز دارید.» “چیزها با سرعتی که شما می خواهید کار نمی کنند.”

بهار امسال، Care Earth Trust شروع به پاکسازی دریاچه، پاکسازی آن از زباله و زباله، حذف گونه های مهاجم و کاشت علف های بومی کرد. کار در حال انجام، کانال های ورودی و خروجی دریاچه را پاکسازی می کند و “مناطق حایل” از پوشش گیاهی ساحلی و تالاب ها را بین دریاچه و محیط شهری آن ایجاد می کند. سازمان حفاظت در حال همکاری با دولت برای نصب زیرساخت های آبی بهتر است که فاضلاب را از دریاچه دور نگه می دارد، و برنامه هایی برای تامین بودجه ساخت تالاب های مصنوعی دارد که فاضلاب خانه های محلی را قبل از تخلیه به دریاچه فیلتر و تمیز می کند.

در طول دهه آینده، TNC قصد دارد تلاش‌های بازسازی را در شش تا هشت دریاچه در این منطقه گسترش دهد. امید این است که چنین سرمایه‌گذاری تلاش‌های بزرگ‌تر و تحت رهبری دولت را برای افزایش بازسازی در سرتاسر چنای – جایی که تقریباً 200 دریاچه هنوز ممکن است نجات یابند – و فراتر از آن تسریع کند.

“این یک پروژه سخت خواهد بود. اما، ونکاتسان با لبخندی محکم اضافه می‌کند، این کار شدنی است.